դժբախտություն՝ փորձանք բերել ◆ Գարուն էր։ Չեկած ամառ՝ / Փուլ եկավ երկակամար, / Ձյուն մաղեց մեր բաց գլխին, / Ձյուն մաղեց՝ կրակի՛ պես։ Պարույր Սևակ◆ Անոնք կը մնային իրենք իրենց մեջ կծկված և գլխիկավոր, վասնզի ձյուն կը տեղար իրենց գլխուն: Շահան Շահնուր◆ Ի՛նչ ձյուն, ի՛նչ կրակ կը ձևեր անմեղուկ հարսնուկին գլխուն: Օշ.
հուսախաբ անել ◆ Բեռլինի վեհաժողովը սառը ձյուն էր մաղել տաքացած այդ սրտերի վրա: (Հրաչյա Քոչար)◆ Արամի պատանեկության վրա ասես ձյուն մաղեցին, կյանքը խունացավ, կորցրեց իր հնայքը։ Գրիգոր Բալասանյան
