Հայերեն դարձվածք

  1. հպարտ, արժանապատիվ կեցվածք որդեգրել ◆ Նրանից (Մասիսից) են սովորում իր հայրենիքում մարդիկ բարձր բռնել գլուխը։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Այն տղեկը, որ արհավիքը կրեց, գլուխը բարձր է պահում, «քաջ հայ զինվոր» էր նա։ Սյուրմ․ ◆ Պիթար [Բիթար] նախարարութենեն կը հեռանա գլուխը բարձր բռնած, որովհետև առանձինն է որ հանդգնություն ունեցավ գլուխը «դրամի պատ»ին զարնելու։ «Զարթոնք» ◆ Գլուխը վեր բռնած մարդ մը, միշտ վեր բռնած, սովորական մահկանացուի մը հետ չշփոթվելու ջանքով մը։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Գլուխներդ բարձր պահեք, եղբայրներ․․․ Հալիձոր նորից մերն է։ Սերո Խանզադյան ◆ Փշրե՜լ եմ ես սակայն ամեն սուր ու պատյան / Եվ լեռներիս նման գլուխըս վե՛ր պահել։

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։