գլուխը գետին դնել
Հայերեն դարձվածք
- պառկել, քնել ◆ «Աս գիշեր չեմ քնացեր, աղաս, գլոխս գետին չեմ դրեն»։ (Հակոբ Մնձուրի) ◆ Գլուխը գետին էր զարկած, հիվանդ ըլլալուն։ Հակոբ Օշական
- մեռնել ◆ Ուզում էի տեսնեմ, քանի գլուխս գետին չեմ դրել, քանի աչքերս չեմ փակել։ Աշոտ Հովհաննիսյան
Աղբյուրներ խմբագրել
- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։