ձանձրանալ (մեկի շատ խոսելուց, մի բանի երկար ներկա լինելուց և այլն) ◆ - Բավական է, ձայնդ կտրի՛ր․ գլուխս գնաց։ ◆ - Էլի՞ նարդի։ Գլուխներս գնաց։ ԳըԲ ◆ Գլուխս գնաց կարդալով այնպիսի պատմություններ, որոնք բնավ չէիր հետաքրքրեր զիս։ (Ռուբեն Սևակ)◆ Հերիք եղավ, գլուխ գնաց էս սիրտը քար հարուստներից։ Դերենիկ Դեմիրճյան
գլխատվել, սպանվել ◆ - Ես վճռել եմ մահ ընդունել․ եթե շարժվես՝ գլուխդ կգնա։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Շուտ գտիր, հոս բեր։ Որ դառնաս պարապ, Աստված է վկա, Գլուխդ կ"երթա։ Համ. ◆ - Դու քանի՞ գլուխ ունեիր․․․ - Մեկ․․․ - Այդ մեկը գնաց... - Չի՛ գնա․․․ որ մեռցնես է՛լ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
