(արևմտհ․) (քիչ թե շատ) հանգիստ ապրելու պայմանների, ապաստանի մասին են ասում ◆ Ո՛չ, այլևս նա տուն չունի, գլուխ դնելու տեղ չունի։ Սերո Խանզադյան◆ Մի՞թե չէիր հասկանում, որ իմ կյանքը վտանգի մեջ է, որ ես գլուխ դնելու տեղ չունեմ։ (Սովետական Հայաստան)◆ Մեկ-երկու ամիսեն երեսունս կը լրացնեմ, ու տակավին կյանքին մեջն է՛ն [«ամենից»] տարրական պետքերը, գլուխ դնելու տեղ մը ու անոթությունը հանգեցնելու չափ ուտելիք ապահոված չեմ ինքզինքիս։ Շահան Շահնուր◆ Ես այնտեղից կգնամ Մելիք-Ավանի զորքի հետ խառնվելու, թե չէ՝ դժվար կլիներ գլուխ դնելու տեղ գտնել։ (Լեո)◆ Մի՞թե դու չե՞ս տեսնում, որ էլ գլուխ վայր դնելու տեղ չի գտնվում։ (Ղազարոս Աղայան)◆ «Ուր գնամ ․․․» - Այդ միտքը սկսեց տանջել նրան։ Երկրի տերը յուր երկրում մի անկուն չէր գտնում գլուխը դնելու։ (Րաֆֆի)
