Հայերեն դարձվածք
- խիզախ՝ համարձակ՝ խենթ քայլ(եր) կատարել ◆ - Մենք չափխուն [«չարաճճի»] ենք․ գլուխներս ծախած մարդ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
-
- Ուշքը վրան, խելքը տեղը չլինել ◆ «Բարեկանիդ էլ որ չես ճանաչում, Ծախել ես գլուխդ, էլ ի՞նչ ասեմ, ո՞ւմ»։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ -Ավելի աղեկ եղավ որ գլուխս ծախված կարծեցին, փոխանակ գրպանիս խեղճ դրությունը հասկանալու։ ն․տ․ ◆ - Սխալած եք․․․ գլուխնիդ ծախած կ’երևիք։ Զարեհ Որբունի
-
- խղճի դեմ ի՛նչ ասես անել․ հոգին ծախել ◆ Հի՛ռու ովոր [ո՛վօր] փառքի խաթիր գլուխն էլ կու ծախե, հոքին էլ։ Գաբրիել Սունդուկյան ◆ - Ես հավտենական ընկեր եմ ուզում ինձ համար, փողի պատճառով գլուխս խոմ չե՞մ ծախիլ։ ◆ - Խալխի աճկումը սո՛ւտը յիս էրևան, ղուրթը սա՜․․․ բիրթի ահու գլո՛ւխս ծախի՜մ։
-
