գլուխը կապել

Հայերեն դարձվածք

1. (խսկց․) նշանել. ամուսնացնել ◆ - Դու եղավոր ես ընդով, որ մի մատը անհասկացող երեխի գլուխը կապել ես, բաշիքյուարթմա ես արել։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ - Տո՛, մի հալալ կաթնակեր տղա չկա՞ր, որ գլուխը կապեիք, գնար։ ԱՀ. ◆ - Հոն սիրուն նշանած կա, տանիմ գլուխը կապեմ, թոռնիկներու մեծ-հայր ըլլամ։ (Ռուբեն Սևակ) ◆ Ու չէր կրնար առաջ երթալ Սողոմին պես «գլուխ չկապած» տղա մը վարի թուրք գեղը ղրկելու։ Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։