Հայերեն դարձվածք

  1. դժվար հասկացող․ անհասկացող, հաստագլուխ ◆ Բայց․․․ գլուխը որ հաստ է իրան իրավունքն ու պարտականությունը չի ճանաչում, իր լավն ու վատն չի հասկանում։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Նրանք հաստ գլուխ են, այդքան չեն հասկանում։ Զորայր Խալափյան ◆ Լուսաբանություն ուզեց հրապարակով։ Հարյուրապետ արհամարհանքով կտրեց անոր բեռները։ Այդքան հաստ գլու՞խ։ Հակոբ Օշական ◆ Բայց պատուհասին երկարաձգումը, վավերագրումը խրատեցին իր հաստ գլուխը։ ◆ հաստ է գլխիկս, մի նեղվիր։ ◆ Շիտակ հոս կը վազես։ Հասկաց՞ար հաստ խա ֆա։ Եր
  2. դժվար հասկացող ու համառ ◆ բայց դուք տեսեք, թե որքան է հաստ գյուղացու գլուխը։․․․Ահա թե որքան է ծանր ընդունում հայ գյուղացին նույնիսկ տնտեսական որևէ բարեփոխություն։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Այս մարդը շատ համառ էր, գլուխը հաստ, և չէր կրնար ըմբռնել դաստիարակության բարիքները։ Արփ ◆ Ըլելով․․․ գլուխը հաստ, ծուծը բարակ, անտաշ, կոպիտ, ո՛չ վարպետ էր տեսել, ո՛չ վարժարան։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ -Հի՞նչ ես գլոխը հաստ էշի նման քու ասածը անում։

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։