ինքնահավան, քիթը բարձր կեցվածքով շարժվել ◆ - Ի՞նչ եռանդ, Գրիգոր Պետրովի՛չ, ինչպես ասում են, գլուխը հոպոպներով լիքն է.օհ боже мой: (Պերճ Պռոշյան)◆ - Ես գնում եմ նրանց մոտ, որպեսզի կարողանամ նրանց մի փոքր մխիթարել...: ...- Պե՛տո, չլինի՞ թե քո գլխումն էլ հոպոպներ են լույս ընկել: (Մուրացան)◆ - Վարժուհի է... ի:նչ է որ։ - Ինչ-որ հոպոպներ ունի: Ն-Դ ◆ Ը՛հ, մե բարգացավ, մե բարգացավ աղազադես...: Մոդ արավ ինչ հոպոպնիր ուներ մետի [«մեկտեղ»]։ Գաբրիել Սունդուկյան
