Հայերեն դարձվածք

  1. (խսկց․) իրեն զոհաբերել, զոհելու պատրաստ լինել ◆ - Սաքոն իր ազգի և աշխարհի բոլոր հալածվածների համար գլուխը դրած մի խենթ է, դարդիման մի դերվիշ։ Խաչիկ Դաշտենց ◆ Ինչի՞ համար են տասնյակ հազարավոր արցախցիներ իրենց գլուխը դրել։ «Խորհրդային Ղարաբաղ» ◆ Գյուղի սյուներից մեկն էր, գյուղի համար գլուխը դրած ուներ։ (Պերճ Պռոշյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։