Հայերեն դարձվածք

  1. ուղեղը ծայրահեղ լարված լինել ◆ Այսօր համակարգչի առաջ շատ էր նստել․ գլուխը պայթում էր։ ◆ ֊Գործերից ու հոգսերից գլուխներս տրաքում է։ «Ավ․»
  2. (աղմուկից ևն․) գլուխն ուռել ◆ ֊Ալ հերի՛ք խոսիք․ գլուխս ճաթեցավ։ ֊Ու՜հ, մարդ քարից պիտի լինի, / Ձեր մեջ գըլուխ կըճաքի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ համեմատության համար՝Եթե հիմա խոսքը շրպպացնելով փայտը վրա բերեր ֊ մեղավորը ինքն էր լինելու և հետո էլ իր գլուխն էր ցավելու, պայթելու էր իր գլուխը։ (Հրանտ Մաթևոսյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։