գլուխը պրծացնել
Հայերեն դարձվածք
- (խսկց․) նեղ վիճակից դուրս գալ՝ ազատվել ◆ ֊Փախի՛ որ փախի՛, թե մարդ ես գլուխդ պրծացրու, որ Քաջ Նազարը ծառերն արմատահան անելով գալիս է։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ես հրաժարվեցի ճաշել նրանց հետ՝ պատճառաբանելով, թե Ազնիվն սպասում է, և գլուխս պրծացրի։ Գարշ․ ◆ Դե հմի դու գնա ու գլուխդ թափի շների ձեռիցը։ Մաթևոս Դարբինյան
- մի բանի մեջ խրված լինել, մի բանից չկարողանալ ազատվել ◆ ֊Հայ եք՝ հավատացե՛ք, ծախսի ձեռքից գլուխ չեմ թափում․ գիտե՞ք ինչ թանկությունա։ (Պերճ Պռոշյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։