Հայերեն դարձվածք

  1. երևալ, մեջտեղ գալ (առավ․ իրեն ցույց տալու համար) ◆ Ով մեկ զինքս ու զարդ ուներ, էսպես օրվա համար էր պահում, որ քցի, դուս գա, իր գլուխը աշխարքին, ալամին ցույց տա։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Գլուխդ ցույց տալ կջանա, / Իբր թե շատ բան կիմանաս։ (Ջիվանի) ◆ Ֆարազիմ (դիզուք) մարդը չի ուզում յուր գլուխը ցույց տալ, խոնարհություն ա բանացնում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ ֊Ասո՞ր համար եկեղեցիեն ելար․֊ հարցուց նույն հանդարտ ու չոր ձայնը, որուն տակեն գալիք փոթորիկը իր գլուխը ցույց կու տար։ Լևոն Շանթ

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։