գլուխ բռնել
Հայերեն դարձվածք
գլուխ բռնել 1 խմբագրել
- ընդդիմանալ, հակառակ կանգնել ◆ - Դաղստանի իմամ Շամիլը․․․ գլուխ էր բռնել մեր թագավորի դեմ, հարկ չէր տալիս, չէր հնազանդում։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Այս երկու ձգտումներս․․․ բռնեն իրարու դեմ ու հանդուգն համառությամբ բաշ կը թոթվեն։ Վազգեն Շուշանյան
գլուխ բռնել 2 խմբագրել
- հատիկավորվել (հասկը) ◆ Արտերը ծաղկել են։ Հասկը գլուխ է բռնում։ Մաթևոս Դարբինյան ◆ Տարվա էն օրերն էին, երբ գարին ու ցորենը գլուխ կքշեն։ (Հակոբ Մանանդյան)
գլուխ բռնել 3 խմբագրել
- (արևմտհ․) ձևավորվել, կազմավորվել ◆ Նոր սերունդի մեջ աճեցավ և գլուխ բռնեց գիտության և իմաստասիրության ծառը։ «Ար․»
Աղբյուրներ խմբագրել
- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։