Հայերեն դարձվածք

  1. (արևմտհ․) իրագործվել, ի կատար ածվել ◆ Տարազեց [«ձևակերպեց»] ամբողջական դավադրություն մը... գլուխ հանված: Հակոբ Օշական ◆ Ու ամբողջ լեռնաշղթան շրջված է լիճին մեջ, անթերի բծախնդրությամբ գլուխ հանված տպագրության մը պես։ Անդրանիկ Ծառուկյան ◆ Կրնա ի գլուխ հանվիլ բաղդատաբար քիչ դրամով։ (Վահան Թեքեյան)
  2. (հաջողությամբ) ավարտվել ◆ Այս «կարևորագույն աշխատանքներեն» առաջինը կը մատնանշե գլուխ հանված գործ մը ճարպիկորեն յուրացնելու... մտայնություն։ «Զարթոնք»

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։