Հայերեն դարձվածք
- հանձն առնել, հոգ տանել ◆ -Մինը պտի էն տան անդամների աշխարհային հոգսերը քաշի, նրանց ապրուստին, նիստ ու կացին, լավ ու վատին գլուխ քաշի: (Պերճ Պռոշյան)
- տեր կանգնել ◆ Արտն էր գնում՝ այգին էր անտեր մնում, այգուն էր գլուխ քաշում, տունն էր անտղամարդ երկյուղի մեջ։ (Պերճ Պռոշյան)
- (արևմտհ․) վերցնել, հեռանալ ◆ -Որդյակ, ինչո՞ւ ոտքերդ ձեռքերդ ասանկ մեյմեկ կողմ գլուխ քաշեր են: Հակոբ Պարոնյան
- (բրբ․) ամեն տեղ խծկվալ, քիթը խոթել ◆ -Օ՜, գիտե՞ս նա ինչն է, ամեն ինչի գլուխ է քաշում:
-
- (բրբ․) կարճ ժամանակ տեսակցել ◆ Ըսօր հաց թխիլի վախտը Անուշը տըղին մին քանի հեդ [«անգամ»] ըղարգեց, որ քընտըըռնըվեքին կըլուխ քաշի, կա [«գա»]։
-
