գձուձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡd͡zud͡z]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գ(ը)•ձուձ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերս բնիկ հնդեվրոպական՝ * guhdio-՝ * guhdei- «անհետանալ, կործանվել» արմատից՝ կրկնությամբ և կծիծ արմատից ազդված. հմմտ. հին հնդկերեն ksināti «ոչնչացնում է, կործանում է», հունարեն γυιωω՝ «ոչնչացնել, կործանել (անանց.), ոչնչանալ, կործանվել». ընդհանրապես այս արմատի տակ միավորվող ձևերի հնչյունական փոխհարաբերությունը պարզ չէ, և հայերենի գձուձ-ի միացումը կասկածելի է։
Ածական
- տե՛ս գծուծ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։