Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)մ•խ(ը)•լա 

  1. Վան՝ բանջարի մի տեսակ, որ յուղով և ձվով տապաում են

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։