Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)մ•խ(ը)•լա 

  1. Վան՝ բանջարի մի տեսակ, որ յուղով և ձվով տապաում են

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։