գմուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գ(ը)•մուն
- Մուշ՝ գմփոց, դղրդյուն, խուլ թնդյուն, որոտմունք ◆ Օր մե կերթա դաշտ, կմոտենա քարի մե, քարի տկեն գնում ու օրոտումի ձեն կիգա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։