Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գյա•զե•րեց 

  1. գետնատարած լեռնային փշոտ թուփ, որի արմատներն հանում և օգտագործում են որպեսվառելիք՝ կեր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։