գյալուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գյա•լուր
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին, Շատախ՝Եկամուտ, հասույթ◆ Նա գրագետ էր, ու էնքան էլ շատ չէր նրա գյալուրը (Խաչատուր Աբովյան) :◆ Սումարանի գյալուրներին ախպուրը ցամաքել ա (Տմբլաչի Խաչան) :◆ Ավալ քսան մանեթ ամսական գյալուր ունեցող տղան ուրախ-ուրախ կարգվիր կը ու լավ ալ կապրիր Խաթ. :
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։