Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գյահ 

  1. Կարին՝ մի պահ, երբեմն◆ Վազերն ... անվերջ ախ ու վախ էնելով օդի մեջ գյահ կը պատեր, գյահ կը նստեր։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գյահ 

  1. Նոր Բայազետ՝ տախտակի կամ մետաղի եզրը◆ Շեմքի գյահին առավ ոտս։
  2. Ղարաբաղ՝Դռան՝ մուտքի առջևը◆ Տախտակը գյահան էր կալ։ ◆ Գյահը կըտրել մի։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։