գյավուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡjɑˈvuɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գյա•վուր
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն պարսկական աղբյուրից․ հմմտ․ պարսկերեն گاور (gâvor), արաբերեն كَافِر (kāfir), օսմաներեն كاور (gāvur), թուրքերեն gavur, ադրբեջաներեն kafir
(ած․) (գոյ․)
- (խսկց․) մահմեդականների կողմից քրիստոնյաներին տրվող արհամարհական անվանում, անհավատ ◆ Մոլեռանդ մուսուլմանները վաղուց էին հաշտվել նրա մեղսալի կենցաղի հետ, համարելով նրան ապականված գյավուր, որ հանդերձյալ աշխարհում պիտի չարաչար պատժվեր: (Շիրվանզադե)
- իսլամադավանների կողմից բոլոր այլադավաններին տրված արհամարհական անուն
- թուրքերի կողմից օգտագործվող կրոնական վիրավորանք, սովորաբար ուղղված քրիստոնյաներին՝ հայերին, հույներին, բուլղարացիներին, սերբերին և ասորիներին
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս անհավատ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։