Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)•յո•դակ 

  1. Ղարաբաղ՝ տե՛ս գյադակ ◆ Չաթան ջուր խմավ, մոզին գյոդակը տկզավ։ (Հժհք)
  2. կարճ, կարճահասակ ◆ Գյոդակ գթալի պես մեջ մի ընկնի (Ձ)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։