գյովդա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գ(ը)•յով•դա
- Արարատյան, Կարին՝ իրան, մարմին ◆ Ջահել հարսն, աղջիկ հո հարիր անգամ իրանց պատկերին, գյովդին, շորերին մտիկ էին արել։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Հալավ չուներ, գլխուն մազերը ծածկեր էին սաղ գյովդան: Ահ
- հաղթանդամ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։