գյուղ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡjuʁ]

Աշտարակ ժայռի վրա, գյուղ Արևածագ

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գիւղ

վանկեր՝ գյուղ 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * ueik՛- li- (՞)՝ * ueik՛- «տուն-բնակատեղ, ավան» արմատից. հմմտ. լատիներեն vīlla (< * uoik-slā-) «քաղաքից դուրս գտնվող տուն, գյուղական տուն, ամառանոց», այլև (միայն արմատով), հին հնդկերեն vis- «բնակատեղ, տուն», հունարեն οικος (Fοικος) «տուն», լատիներեն vicus, գոթերեն weihs «գյուղ». կան վերականգնման հնչյունական դժվարություններ, բայց * k՛h > ւղ անցման համար հմմտ. * smak՛hru > մաւրու-ք. գեղջ ձևի համար կարելի է թերևս ենթադրել * ueik՛lias > գեղջ։

Գոյական

1. ոչ քաղաքատիպ բնակավայր, որտեղ զբաղվում են գլխավորապես երկրագործությամբ ու անասնապահությամբ
2. գյուղական աշխարհ, միջավայր (փխբ․)
3. խուլ, հետամնաց վայր (հնց․), (խսկց․)

Հոմանիշներ

1. շեն (ոչ քաղաքատիպ բնակավայր, որտեղ զբաղվում են գյուղատնտեսությամբ)
2. տե′ս գյուղաշխարհ
3. ավան
4. գյուղակ էփոթր

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ village գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ деревня (ru) ‎(derevnja), село (ru) ‎(selo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ village

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։