գյուղամուտք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡjuʁɑˈmutkʰ]
վանկեր՝ գյու•ղա•մուտք
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) գյուղ մտնելու վայրը, գյուղի սկիզբը ◆ Ամեն անգամ անցորդ, եթե դու էլ ես գնում Գիլի, հիշիր, որ գյուղամուտքի մոտ են ապրում Վլադիկի ու Բորիսլավի այրիներն ու երեխաները։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։