գնդացիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡndɑˈt͡sʰiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գ(ը)ն•դա•ցիր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- արագաձիգ հրազեն, որ ավտոմատորեն արձակում է գնդակներ
- խմբային ավտոմատ հրաձգային զենք, որը նախատեսված է հատուկ հենարանից կրակելու համար և կրակում է այնքան ժամանակ, քանի ձգաը քաշած է
Ածական
- (հնց․) գնդակ ցրող՝ արձակող
Հոմանիշներ
խմբագրել- (ռազմ․) գնդակացիր, (հնց․) խորտընկեց (արևմտհ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել- արագագործ գնդացիր
- Գատլինգի գնդացիր
- գնդացրի կրակաբուն - տե՛ս գնդացիր, գնդացրի կրակային դիրք
- գնդացրի կրակային դիրք
- գնդացրի հաստոց
- զույգած գնդացիր
- ընդհանրական գնդացիր - այնպիսի համապիտանի գնդացրի հայեցակարգ, որը հնարավոր լիներ օգտագործել և որպես երկճղի նեցուկով թեթև ձեռքի գնդացիր, և որպես հետևակային կամ զենիթային հաստոցեվ հաստոցային գնդացիր, և որպես տանկերի և ՄՄ-ների զույգված կամ առանձին կայանքներում կիրառվող տանկային գնդացիր
- թեթև գնդացիր
- համաժամանակացված գնդացիր - ինքնաթիռի վրա տեղակայված գնդացիր (թնդանոթ), որը հատուկ սարքի (համաժամիչ) միջոցով այնպես է կրակում, որ գնդակները խուսափեն պտուտակի թևերի հետ բախումից
- հաստոցային գնդացիր
- ձեռքի գնդացիր
- մեծ տրամաչափի գնդացիր
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։