գոգ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɔɡ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գոգ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * ghogho՝ * ghegh- «ծռել, գոգավորել» արմատից. հմմտ. հին իսլանդերեն gag, նորվեգերեն gagr «շուռ տված, շրջված», լիտվերեն gõgas «ձիու բաշամաս»։

Գոյական

1. գիրկ
2. նստած մարդու փորի և ազդրերի միջև գոյացած փոսը
3. շորի այն մասը, որ ծածկում է գիրկը
4. զանազան առարկաների՝ տեղանքի և այլնի փոս ընկած մասը, խորշ
5. երկրի մակերևույթի գոգավորություն

Հոմանիշներ

1. տե՛ս գիրկ
2. գոգամեջ
3. խորշ
4. գոգավորություն

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ trough գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ колени (ru) ‎(koleni), лощина (ru) ‎(loščina), впадина (ru) ‎(vpadina), ямка (ru) ‎(jamka), щербина (ru) ‎(ščerbina), подол (ru) ‎(podol) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։