Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զո•դե•ցած 

  1. Սեբաստիա, Բաղեշ՝ ուրկահար, մարմինը անբուժելի վերքերով պատած, բորոտ
  2. թոքախտավոր ◆ Քոռ, թոփալ, խուլ, յարալու, հըմենն էլ սաղցըրեց (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։