գող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɔʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գող
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ * uolo-, * uel- «պոկել, շորթել, թալանել» արմատից. հմմտ. լատիներեն vellō «պոկել, քանդել», գոթերեն wilwan «թալանել», vulwa «գողություն, թալան», խեթերեն ualẖ «խփել, զարկել, կռվել, հաղթել»։
Գոյական
Բացատրություն
- (նորբ․) ավազակ, հափռիչ, հեն, ուրիշի ունեցածը թաքուն հափշտակող, ուտող
- գողություն անող, ուրիշի ունեցածը թաքուն հափշտակող
- խարդախությամբ՝ խաբեությամբ հափշտակող՝ յուրացնող ◆ Պատվի գող։ ◆ Գրական գող։
Հոմանիշներ
խմբագրել- կողոպտիչ, կողոպտող, հուղկահար (հնց․), (ժղ․), աչքից սուրմա թռցնող, աչքից մազ հանող
- (ժղ․) ձեռնքաշ, ձեռքաշ, ձեռկախ, ձեքը ծուռ, ձեռքից քաշ
- տե՛ս գրպանահատ
- ելուզակ, կողապտիչ, թալանչի, գող, բանդիտ
- (ժղ․) չիք, ջեք, պրուճ
Արտահայտություններ
խմբագրել{{# if: | {{{1}}} | Հոլովում}} |
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
---|---|---|
Ուղղ. | գող | գողեր(ը) |
Սեռ. | գողի | գողերի |
Տր. | գողի(ն) | գողերի(ն) |
Հայց. | գող(ը) | գողեր(ը) |
Բաց. | գողից | գողերից |
Գործ. | գողով | գողերով |
Ներգ. | գողում | գողերում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։