Հայերեն

վանկեր՝ գո•յա•պաշ•տու•թյուն

Բառակազմություն

(նորբ․) (գիտ․) Գոյության էությունը, գոյության հավատամքը ◆ Նրա ստեղծագործության, առհասարակ գեղարվեստական համակարգի և գեղագիտական գոյապաշտությունը ․․․ ներքին կղզյակում իր գոյությունը մանրահատող մեր ժամանակակցի դիպաշարն է։ Գևորգ Հայրյան
գրական և թատերագրական ուղղություն, որի ներկայացուցիչները (Ալբեր Կամյու, Ժան-Պոլ Սարտր, Ժան Անյու և ուրիշներ) իրենց երկրներում զարգացնում են գոյապաշտական հայացքներ
փիլիսոփայական, ինչպես նաև` գրական-թատերագրական ուղղություն
տե՜ս էքզիստենցիալիզմ

Թարգմանություն

Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։