Հայերեն

վանկեր՝ գո•վ(ը)նդ մ(ը)տ•նել գո•վ(ը)նդ քա•շել 

Բառակազմություն

խմբագրել

Բայ

  1. (նորբ․) Մշեցիների և սասունցիների խրոխտ և ռիթմիկ գովընդ խմբապարի մեջ մտնել, պարել ◆ Մի քանի վայրկյան անց, Ռոլեսի, բժշկի և իր՝ Հենրիկ Հովհաննիսյանի (սասունցի ազատամարտիկի) հետ ձեռք-ձեռքի և ուս-ուսի գովընդ մտանք։ (Սովետական գրականություն) ◆ Զարթոնք ենք ապրում, գովընդ ենք քաշում նորեն այս դարում։

Աղբյուրներ

խմբագրել