գործատուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɔɾt͡sɑˈtun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գոր•ծա•տուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- արհեստանոց
- տե՛ս գործարան
- 17-19-րդ դարերում Եվրոպայի մի քանի երկրներում գոյություն ունեցող հատուկ տներ աղքատների համար, որոնց մեջ հաստատված էին կյանքի ու աշխատանքի խիստ դաժան պայմաններ (պատմ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս արհեստանոց
- գործարան, (հնց․)՝ գործանոց, աշխատանոց, աշխատարան, բանտուն (ժղ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։