գուգգա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գու•գ(ը)•գա
- Խարբերդ՝ պառավ, ծեր (կին, տղամարդ) ◆ Հա, իմ գլխավորս էին է եղել, իցցուն տարվա մի գուգգե մի։ (Թլկատինցի)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։