գուճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡut͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գուճ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը չի հավաստված. հավանական է * guč < հնդեվրոպական * gu-k- (* geu-) «ծռել, թեքել, կամար կազմել» արմատից, որտեղից՝ պարսկերեն gūčak «ոտքի կոճ» (< * gu-g՛-), gōša «անկյուն» (* gu-s-):
Գոյական
- ծունկ (հնց․) (բնստ․)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։