Հայերեն

ՄՀԱ՝ [ɡujn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գոյն

վանկեր՝ գույն

«գույներ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

գույն

Գույներ

Ստուգաբանություն խմբագրել

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն gūn, այլև՝ ավեստերեն gaona. գտնվում է իրանականից փոխառված գունակ, դժգույն, հանգոյն, հանգունակ բառերի մեջ։

Գոյական

առարկայից անդրադարձող լուսային ճառագայթներից աչքի ստացած տպավորությունը, երանգ
գունավորող նյութ, ներկ (խսկց․)
երեսի գույն
հատկություն, ներքին որակ (փխբ․)

Հոմանիշներ խմբագրել

երանգ, թույր, երփ(ն)
ժեռ, ռանգ, մույն (երեսի), գունակ (հնց․)
շորթ (բրբ․)
ներկ

Արտահայտություններ խմբագրել

գույն տալ - գունավորել, ներկել
գույն տալ, գույն առնել - ամոթից կամ զայրույթից դեմքի գույնը փոխվել
գույնը գցել - 1. գունատվել, դժգունել։ 2. գույնը կորցնել, խունանալ։ 3. նիհարել (փխբ․)։ 4. վախից, հուզմունքից սփրթնել (փխբ․)
գույնը դուրս տալ - 1. թրջվելուց գույնը՝ ներկը տարածվել։ 2. էությունը բացահայտել
գույնը թափել - գույնը կորցնել
գույնը թռչել - երեսի կարմրությունը պակասել, գունատվել, դժգունել
գույնը թռցնել ― 1. գույնը թռչել։ 2. գույնը գցել
գույնը նետել ― գույնը գցել
գույնը տալ ― գույնը թափել
գույնը տեղը գալ - երեսի նախկին կարմրությունը գալ
գույնը փոխել - 1. գունափոխվել։ 2. գունաթափվել, գույնը թափել։ 3. համոզմունքը՝ դիրքորոշումը փոխել (փխբ․)
գույնը քամվել ― գույնը գցել
գույնը կորցնել, գույնը նետել ― գունաթափվել, խունանալ
գույները խտացնել ― չափազանցել

Թարգմանություններ
ալբաներեն՝ անգլերեն՝ color արաբերեն՝ բասկերեն՝ բոսնիերեն՝ բելառուսերեն ՝ բուլղարերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ եբրայերեն՝ էսպերանտո՝ էստոներեն՝ թուրքերեն՝ իսլանդերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ իռլանդերեն՝ լատիներեն՝ լատվիերեն՝ լիտվերեն՝ խորվաթերեն՝ լեհերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ հունգարերեն՝ ճապոներեն՝ մալթերեն՝ մակեդոներեն՝ նորվեգերեն՝ շվեդերեն՝ չեխերեն՝ պարսկերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռումիներեն՝ ռուսերեն՝ цвет (ru) ‎(cvet), окраска (ru) ‎(okraska), краска (ru) ‎(kraska), тон (ru) ‎(ton), краски (ru) ‎(kraski) սլովակերեն՝ սլովեներեն՝ սուահիլի՝ վրացերեն՝ ուելսերեն՝ ուկրաիներեն՝ ֆիններեն՝ väri ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ խմբագրել

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։