Հայերեն

վանկեր՝ գու•շա•կա•կիր 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) գուշակություն կրող՝ պարունակող ◆ Ո՜վ թախծակարոտ իմ գուշակիր, Ազատություն իմ ներամփոփ-խաղաղ։ Օսիպ Մանդելշտամ

Աղբյուրներ

խմբագրել