գուվար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡuˈvɑɾ]
վանկեր՝ գու•վար
- Տրապիզոն՝ գզած բուրդ, որ թույլ կերպով թոկին նման ոլորում ու փաթաթում են ձախ ձեռքին և հետզհետե մանում ◆ Ձեռքի գուվարը մանեց վերջացրեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։