գուրալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡuˈɾɑl]
վանկեր՝ գու•րալ
- Պոլիս, Նիկոմեդիա, Ակն, Սեբաստիա՝ անխոնջ կերպով մի բան անել, երկար աշխատել և չվերջացնել ◆ Ձեռիդ ոտքդ կը գուրա, դադար մը չի նստիս։ (Կարապետ Գաբիկյան)
- Պարտիզակ, Սեբաստիա, Եվդոկիա՝ կուր ձևանալով՝ մուրալ ◆ Գուրամ մուրամ քեզ պահեմ։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։