Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)ռ•դել 

  1. Արարատյան, Մուշ՝ անկանոն ձևով իրար վրադարսել, դիզել, կուտակել ◆ տեղաշորելը կարգին դասի, ին՞չ ես իրար վրա գռում Աշոտ Հովհաննիսյան◆ քարերը իրար վրա գռեց, շինեց մի կարկառ Ալեքսան Մեխակյան ◆ շունը հորեցին, հողը գռեցին վրին Ալեքսան Մեխակյան
  2. Նոր Նախիջևան՝ խոթել, լիքը լցնել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)ռ•ել 

  1. Արարատյան՝ (արհմրհ․) թաղել ◆ կարոն մեռավ, տարան գռեցին Ահ
  2. Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա՝ աչքերը փոս ընկնել ◆ աչվին գռել է Կգ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)ռ•ել 

  1. գռփել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։