գռել
Հայերեն բարբառային բառ
գռել 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [ɡrɛl]
վանկեր՝ գ(ը)ռ•դել
- Արարատյան, Մուշ՝ անկանոն ձևով իրար վրադարսել, դիզել, կուտակել ◆ տեղաշորելը կարգին դասի, ին՞չ ես իրար վրա գռում Աշոտ Հովհաննիսյան◆ քարերը իրար վրա գռեց, շինեց մի կարկառ Ալեքսան Մեխակյան ◆ շունը հորեցին, հողը գռեցին վրին Ալեքսան Մեխակյան
- Նոր Նախիջևան՝ խոթել, լիքը լցնել
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
գռել 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [ɡrɛl]
վանկեր՝ գ(ը)ռ•ել
- Արարատյան՝ (արհմրհ․) թաղել ◆ կարոն մեռավ, տարան գռեցին Ահ
- Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա՝ աչքերը փոս ընկնել ◆ աչվին գռել է Կգ
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
գռել 3 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [ɡrɛl]
վանկեր՝ գ(ը)ռ•ել
- գռփել
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։