գրական

Հայերեն

Ածական

• ՄՀԱ՝ [ɡɾɑˈkɑn]

վանկեր՝ գ(ը)•րա•կան 

Ստուգաբանություն

1. գեղարվեստական գրականության հատուկ, վերաբերուղ◆ գրական թերթ
2. գրականությամբ զբաղվող ◆ գրական գործիչ
3. գրականության մեջ գործածվող ◆ գրական լեզու, արտահայտություն
4. գրավոր ձևով ավանդված
5. քանդակագործական (հնց․)
6. գրական, գրականագետ (հնց․)

Արտահայտություններ

1. գրական դատ - գրական ստեղծագործությունների քննարկման ձև (20-ական թվականներին), որի ճամանակ հանդես էին գալիս «մեղադրողներ» և «պաշտպաններ» (եթե լինում էին) և որոշում էր հեղինակի պրոլետարական, թե ոչ պրոլետարական գրող լինելը
2. գրական ընթերցանություն - միջնակարգ դպրոցի 5-7-րդ դասարաններում գրականության ուսուցման ձև
3. գրական կաճառ - հանրածանոթ գրողների խումբը` համաստեղությունը, օլիմպ
4. գրական լեզու - գրականության մեջ գործածվող, հասարակության գրական ու գիտական պահանջներին ծառայող գրավոր լեզուն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ literary հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ литературный (ru) ‎(literaturnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։