գրավարժ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɾɑˈvɑɾʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գ(ը)•րա•վարժ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- գրելու վարժություն ունեցող, վարժ գրող
- վարժ և անսայթաք կարդացող, գրին հմուտ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ուսյալ, կարդացվոր, գրի սևն ու սպիտակն իմացող
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
- գերմաներեն՝
- դանիերեն՝
- թուրքերեն՝
- իսպաներեն՝
- իտալերեն՝
- հոլանդերեն՝
- հունարեն՝
- շվեդերեն՝
- պորտուգալերեն՝
- ռուսերեն՝ грамотный (ru) (gramotnyj), грамотно (ru) (gramotno)
- վրացերեն՝
- ֆրանսերեն՝
|}
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։