Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գրգռելիութիւն
վանկեր՝ գ(ը)ր•գ(ը)•ռե•լի•ու•թյուն
Գոյական
- գրգռելի լինելը
Հայերեն
Բացատրություն
- (ֆզլգ․) կենդանի բջիջների, հյուսվածքների կամ ամբողջական օրգանիզմի ունակություն՝ պատասխանելու արտաքին և ներքին գրգռիչների ազդեցության գործառական և կառուցվածքային որոշակի փոփոխություններով, ինչն ընկած է միջավայրի պայմաններին նրանց հարմարման հիմքում
-
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
