Հայերեն

վանկեր՝ գ(ը)ր•դոն ա•նել 

Բառակազմություն

խմբագրել

Բայ

  1. (նորբ․) (խսկց․) զարտուղի՝ անօրինական ճանապահով վաստակել՝ «փափախ անել» ◆ Ու այդ կինը, ըստ երևույթի, այս անգամ որոշել էր այս անգամ «գրդոն անել»։ Մոլորակ (թերթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել