գրծուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡɾt͡sun]
վանկեր՝ գ(ը)ր•ծուն
- Սեբաստիա՝ գրերով ծածկված
Արտահայտություններ խմբագրել
- գրծուն թաս - գրերով ծածկված թաս, որ ծառայում է իբրև բժժանք, հուռութք ◆ Կովի ծիծը ծաղիկ որ ըլլա, գրծուն թասի մեջ կլվան։ (Կարապետ Գաբիկյան)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։