Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գրկուել
վանկեր՝ գ(ը)րկ•վել
Բայ
- գրկել բայի կրավորականն ու չեզոքը
- միմյանց գրկել, ողջագուրվել
- միախառնվել, միահյուսվել, միանալ ◆ Այստեղ վիշտ, զրկանք իրար հետ գրկված մի ելք են փնտրում։ Հ. Հակոբյան
- փաթաթվել, գրկել, գրկվել, ողջագուրվել, գգվել, փարվել, գրկափարվել, գիրկընդխառնվել, պլլվել (արևմտհ․), իրար գիրկ ընկնել, իրար գիրկ նետվել, իրար ճիտ նետվել, (գվռ․)՝ խտիտ-խտիտ լինել, կուլի-կուլի տալ, կուլովն ընկնել, ճիտ անել, ճտովն ընկնել, ճիտը փաթաթվել, ճիճի անել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
