գրմխել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡɾmχɛl]
վանկեր՝ գ(ը)ր•մ(ը)•խել
- Արարատյան, Նոր Բայազետ, Ուրմիա, Մուշ՝ իրար վրա կիտված լինելուց խիստ տաքանալ, տաքությունից գոլորշի արձակել ու փչանալ ◆ Ցորենը նամ-նամ բուլուլիկ էին արել կալի մեջ, սաղ գրմխել էր։ Սահակ Ամատունի ◆ Փեյինը թաց ա, իրար վրա մի հավաքել, կգրմխի: Սահակ Ամատունի
- քրտնել ◆ Գրմխած՝ ձորիցն էկան տուն։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։