Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡɾunti kɑpvɑt͡sutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ջրբերկ․) չոր կամ խոնավ վիճակում գրունտների կոմպակտություն դրսևորելու և ձևը պահպանելու ունակություն, որը պայմանավորված է նրանց մասնիկների կամ ագրեգատների միջև գոյություն ունեցող կապերով


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։