գրքային լեզու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɾkʰɑjin lɛˈzu]
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բացատրություն
- (լեզվբ․) այսպես է կոչվում հեղինակի լեզուն, երբ նրանում զգալի տեղ են գրավում գրքային բառերը, արտահայտությոըններին ու ոճերը
- լեզու (խոսք), որ բնորոշ է միայն գրավոր հաղորդակցությանը հատուկ բառերով, արտահայտություներով և շարահյուսական կառույցներով
- անկյանք, անհույզ, միապաղպաղ, չոր ու ցամաք լեզու
Հոմանիշներ խմբագրել
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
- Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։